Stormvloedkering Hollandse IJssel

Stormvloedkering Hollandse IJssel – kompleks przeciwpowodziowy na rzece Hollandse IJssel w pobliżu jej ujścia do Nowej Mozy, na granicy miast Capelle aan den IJssel i Krimpen aan den IJssel, niedaleko Rotterdamu. Kompleks składa się z dwóch długich ruchomych zapór oraz śluzy. Przez całość przechodzi także most drogowy z podnoszonym fragmentem na wysokości śluzy. Budowla powstała w latach 1954–1958, jako pierwsza z prac wykonanych w ramach planu Delta.Pierwsze plany budowy śluzy pojawiły się po powodzi ze stycznia 1808 roku. Późniejsze plany wyewoluowały w kierunku utworzenia ruchomej zapory, gdyż zamknięcie rzeki śluzą stanowiłoby problem dla ruchu statków, a ponadto mogło spowodować zwiększenie zasolenia wód śródlądowych. Poza zagrożeniem powodzią problemem był także brak stałej przeprawy przez rzekę. Działające w tym miejscu promy nie radziły sobie ze wzrastającym ruchem ulicznym, co prowadziło do powstawania coraz większych korków. W związku z tym planowano wybudować most, a przygotowania do prac ruszyły pod koniec 1939 roku. II wojna światowa przerwała jednak te plany, natomiast zaraz po wojnie głównym zadaniem była odbudowa zniszczeń.Bezpośrednim bodźcem do budowy kompleksu, na który miały składać się zarówno urządzenia przeciwpowodziowe, jak i most, była powódź z 1953 roku. Prace ruszyły niecały rok po powodzi, 18 stycznia 1954 roku, a oddanie do użytku nastąpiło 22 października 1958 roku. Koszt budowy wyniósł około 40 mln guldenów. Kompleks był pierwszą budowlą powstałą w ramach planu Delta.