Samen Sterk zonder Stigma

Ambassadeurs:
Door vooroordelen en discriminatie maken mensen met een psychische aandoening vaak minder kans op maatschappelijke participatie (werk, vrienden, hobby, etc.) Het kan lastig zijn om te vertellen over je psychische aandoening, maar daarmee blijft stigma bestaan.
Met openheid is het beeld dat bestaat van mensen met een psychische aandoening te veranderen. Erover praten draagt bij aan een realistischere beeldvorming. Er zijn dan ook veel mensen die zich persoonlijk of vanuit een cliëntorganisatie inzetten voor meer begrip en openheid over psychische aandoeningen.

Werk:
ook op de werkvloer blijkt het voor zowel werkgevers als medewerkers moeilijk om hier open mee om te gaan. Iedereen is erbij gebaat als het even normaal wordt om te praten over psychische problematiek als over andere aandoeningen. Mensen zoeken dan sneller hulp en herstellen eerder. Onnodig verzuim wordt voorkomen en het welzijn van medewerkers wordt vergroot zodat ze optimaal kunnen presteren. Alle reden dus om te investeren in een cultuur die openheid over psychische gezondheid ondersteunt.

GGZ:
Een diagnose (label) is nodig om iemand met een psychische aandoening te kunnen behandelen, tegelijkertijd is het belangrijk om de mens achter de aandoening te blijven zien. Cliënten kunnen neerbuigendheid ervaren of zelfs vernedering. Ze voelen zich soms niet serieus genomen of aangetast in hun privacy. Tegelijkertijd hebben veel patiënten last van zelfstigma: ze geloven in de heersende vooroordelen.
Stigma belemmert het herstel. Professionals (als psychiaters, psychologen of verpleegkundigen) zijn zich niet altijd bewust van hun eigen rol hierin. Stigmatisering uit zich op vele manieren. Denk aan de fysieke inrichting van een behandelende instelling, maar ook in de benadering van de patiënt.