Grote of Sint-Laurenskerk

De Grote of Sint-Laurenskerk, vaak kortweg Laurenskerk genoemd, is een gotisch kerkgebouw in Rotterdam. Ze is het enige overblijfsel van het middeleeuwse Rotterdamse stadscentrum. De huidige kerk is een kruising tussen een hallenkerk en een kruisbasiliek. In de kerk is in een van de tentoonstellingskapellen nog een knopkapiteel aanwezig van haar voorganger, een tweebeukige hallenkerk zonder koor en toren.GeschiedenisKerk en torenReeds in 1350 was er in het toenmalige Rotta, een hallenkerk zonder toren, op de plaats van het huidige koor van de St. Laurenskerk. De bouw van de toren werd begonnen in 1449, de bouw van de kerk van 1460 tot 1525. Aan het einde van de vijftiende eeuw was de kerk voltooid. De toren, waarvan de bouw in 1449 was begonnen, was toen net zo hoog als de kerk. De toren werd eerst in 1548 verhoogd. In 1621 werd de toren voorzien van een houten spits naar een ontwerp van Hendrick de Keyser. Door de slechte kwaliteit van het gebruikte hout moest deze spits in 1645 worden afgebroken. In de jaren 1645-1646 werd de toren door Dirc Davidsz. Versijde voor de tweede keer verhoogd, nu naar zijn huidige hoogte. De toren werd daarbij voorzien van een stenen vierde geleding, die in 1650 te zwaar bleek te zijn voor de fundering. De toren werd opnieuw onderheid met 500 grenen masten, de fundering werd verzwaard en in 1655 stond de toren weer recht. Deze vierde geleding is de enige in Nederland die gotische en classicistische elementen heeft, en ruimte voor een uurwerk met wijzerplaten. In Gotische kerktorens is er geen ruimte voor een uurwerk met wijzerplaten, daar werden onder andere de galmgaten voor gebruikt.